چرا کودک من جیغ می زند؟ علت ها و راه حل ها

بسیاری از کودکان در سنین یک و نیم سالگی تا بیش از 6 سالگی به جیغ زدن عادت می کنند. آن ها عادت می کنند که برای بروز خشم و عصبانیت و یا به دست آوردن خواسته خود جیغ بزنند. دلیل یا دلایل اصلی جیغ زدن کودکان چیست؟ ایا روش مناسب و صحیح برخورد با این کودکان را می دانید؟ با ما همراه شوید تا به این سوالات پاسخ دهیم.

علت های رایج جیغ زدن کودکان

جیغ زدن کودکان می تواند علت های مختلفی داشته باشد. برای آن که بتوانید بهترین راهکار را برای رفتار با فرزند خود داشته باشید، ابتدا باید علت جیغ زدن او را بدانید. جیغ زدن کودکان می تواند علت های مختلف زیر را داشته باشد:

جلب محبت والدین

سن 2 تا 3 سالگی سن استقلال طلبی کودکان است. در این سن کودکان خودشان را کشف می کنند و خود را مرکز جهان می دانند. ممکن است گاهی بی دلیل جیغ و فریاد راه بیاندازند تا محبت و توجه والدین خود را به دست آورند.

احساس عجز در بیان خواسته ها

کودکان در سن 2 تا 4 سالگی هنوز نمی توانند به خوبی از تمامی کلمات برای بیان خواسته ها و احساسات خود استفاده کنند. خیلی از اوقات آن ها می خواهند مفهوم، خواسته و نیازی را به شما بفهمانند اما کلمه و راه درست آن را پیدا نمی کنند. از این رو زمانی که در بیان خواسته های خود احساس درماندگی می کنند، شروع به داد و فریاد می کنند.

جیغ زدن برای بازی

گاهی اوقات کودکان تنها برای بازی و شناختن بیشتر خود و صدایشان جیغ می زنند. ممکن است برای درک صدای خود و نحوه تنظیم کردن آن فریاد می زنند.

لجاجت

ممکن است کودک شما تنها برای لج کردن با شما و یا هم بازی های خود جیغ بزند. اگر مدام به او بگویید که ساکت شود و صدایش را پایین تر بیاورد یا با دوستانش برای به دست آوردن یک وسیله بازی دعوا کند، جیغ زدن خود را از روی لجاجت تکرار می کند. اگر کودک شما لجباز است، پیشنهاد می‌کنیم مقاله ی "علت لجبازی کودکان" را مطالعه بفرمایید.

تخلیه انرژی

کودکان سرشار از انرژی هستند و این انرژی باید به نحو مناسب تخلیه شود. اگر در یک منزل کوچک زندگی می کنید و فرزندتان را برای دویدن و تخلیه انرژی به پارک و فضای باز نمی برید، انرژی های او به اندازه کافی تخلیه نمی شود. بسیاری از کودکان برای تخلیه این انرژی شروع به داد و فریاد می کنند.

مطلب پیشنهادی: چگونه کودکی اجتماعی داشته باشیم؟

مشکلات جسمی و درد

کودکان زیر 2 سال به خوبی نمی توانند مشکلات خود را بیان کنند و ممکن است به دلیل داشتن مشکلات جسمی و درد در ناحیه خاصی از بدنشان داد و فریاد راه بیاندازند. این شیوه از جیغ زدن معمولا با دیگر جیغ ها متفاوت است و شما متوجه خواهید شد که احتمالا فرزندتان از درد در بخشی از بدن خود رنج می برد.

نیازهای کودک

این دلیل از جیغ زدن نیز مربوط به کودکان زیر 2 سال است که در بیان نیازهای خود به صورت کلامی عاجزند. کودکان ممکن است به دلیل گرسنگی، خیس شدن پوشک، نیاز به خواب و دیگر نیازهای خود که توانایی بیان آن را ندارند، به طور مداوم جیغ بزنند.

عصبانیت

یکی دیگر از دلایل جیغ زدن در کودکان عصبانیت است. کودکان عصبانی برای نشان دادن احساس نارضایتی و عصبانیت خود داد می زنند. ممکن است به دلیل اینکه شما تلفن همراه خود را دست او نداده اید و یا اینکه او مجبور کرده اید پارک را ترک کنید، از روی عصبانیت داد و هوار راه بیاندازد.

در مقابل داد زدن کودک چه کنیم؟

همان طور که در بخش مقدمه نیز اشاره شد برای آن که بتوانید در برابر فریاد زدن کودک رفتار مناسب داشته باشید، باید ابتدا علت آن را بدانید. برای مثال روش مناسب با کودکی که بخاطر عصبانیت جیغ می زند با رفتار مناسب با کودکی که به خاطر گرسنگی و رفع نیاز داد و هوار راه انداخته، متفاوت خواهد بود. در حالت کلی راهکارهای زیر با شناسایی علت جیغ زدن می تواند به شما در رفتار مناسب با کودک کمک کند.

به او اعتنا نکنید

اگر فرزند شما از روی عصبانیت یا لجاجت یا برای به دست آوردن یک خواسته جیغ می زند، بهترین راه رفتار با او بی تفاوتی است. شما به پختن غذا، تا کردن لباس ها، تماشای تلویزیون و یا هر کار دیگری که انجام می دادید مشغول باشید و به فریادهای او توجهی نکنید. اگر کودک شما بداند شما بعد از مدت کوتاهی از جیغ های او خسته می شوید و به خواسته اش تن خواهید داد، جیغ زدن خود را هرگز ترک نمی کند.

مطلب پیشنهادی: اصول آموزش آداب اجتماعی به کودک

با او صحبت کنید

زمانی که فرزند شما در حال جیغ زدن است، مستقیم به چشم های او نگاه کنید. به او بگویید که زمانی که جیغ می زند متوجه نمی شوید که دقیقا چه می خواهد. بگویید که حاضرید با او راجع به علت ناراحتیش صحبت کرده و آن را رفع کنید، فقط به شرط آن که دست از جیغ زدن بردارد.

مقابله به مثل نکنید!

حق دارید که شما نیز از شنیدن جیغ های فرزندتان عصبانی و کلافه شوید اما حتی در حالت عصبی بودن نیز رفتار فرزند خود را تکرار نکرده و شما نیز فریاد نزنید. سعی کنید رفتاری قاطعانه داشته باشید اما عصبانیت خود را بروز ندهید.

حواس او را پرت چیز دیگری کنید

بچه ها خیلی زود علت ناراحتی یا عصبانیت خود را فراموش کرده و تغییر موضع می دهند. در حالت عصبانیت و جیغ زدن فرزندتان می توانید حواس او را پرت چیز دیگری کنید تا او دست از رفتار خود بردارد.

خودتان حدس بزنید

اگر فرزند شما هنوز پاسخ روشنی برای رفتار خود به شما نداده است، می توانید خودتان دست به کار شده و با حدس زدن او را مجبور به صحبت کردن کنید. برای مثال از او بپرسید که چون تلویزیون را خاموش کرده ام داد می زنی؟ یا سوال های مرتبط و غیر مرتبط دیگری که باعث می شود فرزند شما به آن واکنش داده و علت رفتار خود را توضیح دهد.

تنبیه بدنی و کلامی ممنوع!

والدین بسیاری را دیده ام که برای آن که فرزند خود را ساکت کنند، دست به تنبیه های بدنی می زنند. تنبیه کودکان در همان لحظه شاید آن ها را مجبور به سکوت کند، اما تاثیرات منفی بسیار زیاد دیگری بر روی ان ها خواهد گذاشت و باعث می شود که رفتار خود را مجددا تکرار کنند. در مورد تنبیه کودکان، پیشنهاد می‌کنیم مطلب چگونه کودک خود را تنبیه کنیم را در باهوشک مطالعه بفرمایید.

به او بگویید رفتار درست چیست؟

زمانی که فرزند شما شروع به جیغ زدن می کند، قاطعانه اما مهربان به او بگویید که انتظار چنین رفتاری را از او ندارید. به او بگویید که بهتر است اکنون به جای چنین رفتاری، چه کاری را انجام دهد.

مهارت های کلامی او را بالا ببرید

همان طور که در بخش علت های جیغ زدن کودکان نیز اشاره شد، یکی از علت های جیغ زدن کودکان آن است که نمی توانند به خوبی خواسته و نیاز خود را بیان کنند. برای جلوگیری از بروز این مشکل، سعی کنید با کودکتان راجع به احساس های مختلف صحبت کرده تا فرزند شما آن ها را درک کند. سپس به او کمک کنید مهارت های کلامی خود برای بیان احساسات و خواسته های خود را تقویت کند.

او را در آغوش گرفته و نوازش کنید

اگر علت جیغ زدن کودک شما کمبود محبت و توجه است، این شما هستید که باید با رفتار خود کودک خود را از حس خوشایند دوست داشتنی بودن اغنا کنید. سعی کنید او را بیشتر در آغوش بگیرید و ببوسید. به او بگویید که او را دوست دارید و به او توجه نشان دهید.

یک مکان مشخص برای جیغ زدن تعیین کنید!

شاید برایتان عجیب به نظر برسد اما هنگامی که فرزند شما شروع به جیغ زدن می کند، می توانید به او بگویید که به اتاقش برود، در را ببندد و هرچقدر که می خواهد جیف بزند! با این کار هم انرژی فرزندتان تخلیه می شود و هم متوجه می شود که جیغ هایش تاثیری بر روی به دست آوردن خواسته اش ندارد.

مطلب پیشنهادی: چرا کودکان دروغ میگویند؟

با او همدلی کنید

یکی دیگر از راهکارهای موثر برای برخورد با کودکانی که جیغ می زنند، همدلی است. اگر کودکان احساس کنند که درک می شوند و شما آن ها را می فهمید، منطقی تر و بهتر با شرایط کنار خواهند امد. برای مثال به او بگویید که من درک می کنم که دوست داری بیشتر در پارک بمانی و بازی کنی اما برای خوردن شام و خوابیدن دارد دیر می شود.

جیغ زدن کودک تا چه سنی طبیعی است؟

جیغ زدن در کودکان یکی از رفتارهای طبیعی است که معمولا در تمامی آن ها شاهد آن هستیم. کودکان به دلایل مختلفی که در بالا نیز به آن اشاره شد، داد و هوار راه می اندازند. اما این رفتارها تا چه سنی طبیعی است؟ به عقیده بسیاری از روانشناسان جیغ زدن کودکان تا سن 6 تا 7 سالگی می تواند بخشی از روند رشد او بوده و طبیعی به شمار رود. بنابراین اگر فرزند شما سنی بیش از 7 سال دارد و هنوز به جیغ زدن خود ادامه می دهد، رفتار او طبیعی نیست و باید به فکر علت یابی و رفع اصولی آن باشید.