بهترین مراکز استعدادیابی کودکان

انسان ها در همه دوره های مختلف زندگی خود می توانند استعدادهای خود را شناخته و آن را شکوفا کنند، اما استعدادیابی در دوران کودکی یکی از زمان های طلایی است که می تواند آینده زندگی فرزند شما را بسیار درخشان کند. این روزها مراکز استعدادیابی کودکان در شهرهای بسیاری از ایران دایر است که شما می توانید فرزند خود را به آن جا برده، استعدادهای ذاتی او را شناسایی کرده و در راستای تقویت آن ها کارهایی انجام دهید. با ما همراه شوید تا بیشتر با نحوه کار مراکز استعدادیابی کودکان آشنا شویم.

چرا استعدادیابی در کودکی مهم است؟

کودکان دارای ذهن انعطاف پذیر و خلاقی هستند و توانایی یادگیری آن ها در این سن بسیار بالا است. از این رو اگر تحت آموزش های دقیق و اصولی قرار بگیرند، می توانند در یک بازه زمانی مناسب در کارهایی که آن در استعداد دارند، پیشرفت کنند. ذهن کودکان برخلاف ذهن بزرگسالان که درگیر چندین مساله است، خالی بوده و به راحتی می توانند روی یک موضوع تمرکز کنند. از طرف دیگر کودکان درکی از ناامیدی ندارند و به طور ذاتی سخت کوش هستند، از این رو بارها و بارها چیزی را امتحان می کنند تا بتوانند نتیجه مطلوب خود را به دست آورند.

کودکان مشتاق و تشنه یادگیری بوده و بسیار کنجاو هستند. اگر این حس کنجکاوی در راستای استعداد و علایق او ارضا شود، کودک شما می تواند تا حد بسیار زیادی در آن حوزه پیشرفت کند. ممکن است شما بخواهید فرزندتان در مدرسه شاگرد اول باشد، یا او را در یک کلاس موسیقی ثبت نام کنید و یا دوست داشته باشید او قهرمان المپیک شود و هزینه های زیادی را نیز در این راه خرج کنید! اما آیا فرزند شما واقعا در آن زمینه استعداد و علاقه ای دارد؟ قبل از هر چیز بهتر است استعدادها و علایق واقعی فرزند خود را پیدا کرده و سپس در راستای رشد آن کارهایی انجام دهید. 

مراجعه به مراکز استعدادیابی کودکان به شما کمک می کند بتوانید به صورت تخصصی و به کمک روانشاسان و افراد متخصص در این حوزه توانایی های فرزند خود را بشناسید و به آن ها کمک کنید که افرادی توانمندتر و موفق تر شوند.

بهترین سن استعدادیابی کودکان چه سنی است؟

اگر شما نیز از جمله والدینی باشید که بخواهید استعدادهای واقعی فرزند خود را پیدا کرده و آن را شکوفا کنید، باید بدانید بهترین سن برای استعدادیابی کودکان چه سنی است؟ براساسس تحقیقات موسسه بلوم، 80 درصد افزایش هوش ها و تقویت مهارت در کودکان تا قبل از 8 سالگی انجام می شود، بنابراین بهترین زمان برای استفاده از مراکز استعدادیابی کودکان تا قبل از 8 و 9 سالگی است، اما آیا می توانیم فرزند 1 ساله خود را نیز به این مراکز ببریم؟ 

در پاسخ به این سوال نیز باید گفت که حداقل سن نیز برای استعدادیابی کودکان 3 سالگی است. در این سن شخصیت کودکان در شروع به شکل گیری کرده و می توانید متوجه شوید فرزند شما به انجام چه کارهایی علاقه داشته و چه کارهایی را نمی تواند به خوبی انجام دهد.

هر چه شما در سن پایین تر و بهتری استعدادهای فرزند خود را پیدا کرده و برای شکوفا شدن و رشد آن تلاش کنید، احتمال موفق شدن آن ها را افزایش خواهید داد.

انواع هوش گاردنر در کودکان

تا سال ها پیش زمانی که صحبت از یک فرد باهوش به میان می آمد، ذهن همه سراغ افرادی می رفت که می توانستند به خوبی مسائل ریاضی را حل کرده و در مدرسه بهترین نمرات را بگیرند. امروزه می دانیم که هوش ریاضی تنها یکی از زیر گروه های انواع هوش است و ممکن است کودکی که هوش محاسباتی پایینی دارد، هوش هنری یا موسیقیایی بالایی داشته باشد. در مراکز استعدادیابی کودکان به انواع هوش افراد توجه می شود تا متوجه این مساله شوند که فرزند شما در کدام نوع هوش استعداد ذاتی دارد و با استفاده از تمرین ها و بازی هایی آن را تقویت می کنند. انواع هوش 9 گانه گاردنر شامل موارد زیر است:

• هوش زبانی و کلامی
• هوش دیداری و فضایی
• هوش منطقی و ریاضی
• هوش جسمی و حرکتی
• هوش اجتماعی یا برون فردی
• هوش درون فردی
• هوش وجود گرا یا هستی گرا
• هوش طبیعت گرا
• هوش اخلاقی

فاکتورهای مهم در استعدادیابی

استعدادیابی کودکان امری تخصصی است و باید آن را به یک فرد متخصص بسپارید. البته شما به عنوان والدین فرزند خود می توانید با انجام کارهایی بخشی از استعدادهای او را شناخته و در تقویت آن کمک کنید، اما ممکن است شما استعداد را با علاقه اشتباه بگیرید! اگر فرزند شما علاقه زیادی به کشیدن نقاشی دارد، دلیل بر این نیست که او حتما در این زمینه استعداد نیز دارد!

در مراکز استعدادیابی، متخصصان سه فاکتور اصلی علاقه، توانایی جسمی و توانایی روحی را مورد بررسی قرار می دهند. برای مثال فرزند شما به یک ورزش گروهی مانند فوتبال علاقه مند است و اولین فاکتور استعدادیابی را دارد. ما ایا از نظر فیزیکی و جسمی نیز می تواند 90 دقیقه در زمین فوتبال بدود و خسته نشود؟ آیا عضلات و بدن او مناسب این رشته ورزشی است؟ فاکتور سوم نیز توانایی روحی است. آیا فرزند شما روحیه مبارزه طلبی دارد؟ می تواند در یک کار گروهی شرکت کند؟ بازخورد او در مقابل شکست چیست؟

بنابراین این نکته قابل توجه است که استعدادیابی با علاقه متفاوت است و در مراکز استعدادیابی کودکان، فرزند شما از جنبه های مختلف مورد بررسی و توجه قرار می گیرد تا توانایی ها و قابلیت های واقعی او شناخته شده و تقویت شود.

مزایای استعدادیابی کودکان

• سرعت در پیشرفت
• جلوگیری از سرخورده شدن کودکان
• صرفه جویی در استفاده از منابع مالی و صرفه جویی در زمان
• ارتقا رکوردهای فردی
• افزایش اعتماد به نفس
• افزایش انگیزه کودکان

در مراکز استعدادیابی کودکان چه کارهایی انجام می شود؟

ممکن است با خودتان فکر کنید که در مراکز استعدادیابی کودکان، از فرزند شما تست های مختلفی گرفته شده و بر اساس آن فرزند شما در زمینه هوش های مختلف ارزیابی می شود. اگر طرز فکر شما نیز راجع به مراکز استعدادیابی کودکان این گونه است، باید بدانید که انجام تست های هوش تنها بخشی از فعالیت های مراکز استعدادیابی کودکان است.

در این مراکز بر اساس انواع هوش های فردی بازی ها و تمرین هایی طراحی شده است تا فرزند شما بتوانند در یک بازه زمانی آن ها را انجام داده و با آن مواجه شود. با بررسی نتیجه این فعالیت ها است که مشخص خواهد شد که فرزند شما در چه زمینه ای هم استعداد ذاتی و هم علاقه دارد. 

بازی ها و تمرین های انجام شده در مراکز استعدادیابی کودکان مناسب با سن آن ها است تا کودکان از انجام آن ها خسته نشده بلکه از آن لذت نیز ببرند. از این رو برای کودکان در گروه های سنی مختلف مربی و بازی های جداگانه وجود دارد. بنابراین اگر قصد این را دارید که فرزند خود را به یکی از مراکز استعدادیابی کودکان ببرید، انتظار آن را نداشته باشید که در یک بازه چند هفته ای از فرزند خود یک نابغه بسازید! فعالیت های انجام شده در مراکز استعدادیابی کودکان معمولا چند ماه نیاز دارد تا بعد از آن که توانایی های ذاتی فرزند شما توسط متخصصان شناسایی شد، برای تقویت آن و رشد کودک در ان ها نیز تمرین ها و بازی هایی به فرزندتان داده شود.

چه کارهایی برای استعدادیابی فرزند خود می توانیم انجام دهیم؟

شما به عنوان پدر و مادر کودکان نیز می توانید با انجام کارهایی به او در پیدا کردن استعدادهایش کمک کنید:

• او را با دیگران مقایسه نکنید.
• پیشرفت های هرچند کوچک او را تشویق کنید.
• او را در معرض فعالیت های مختلف قرار دهید.
• او را مجبور به انجام کار یا رفتن به کلاسی که دوست ندارد نکنید.
• اجازه دهید برخی فعالیت های شخصی و یا گروهی را مدیریت کند.